Blogg - til hvers?

Ég hef lítið haft mig í frammi við að færa inn í bloggið, enda svo sem ekki ætlunin að kæfa allt í orðaflóði (eins og ég get átt ansi auðvelt með). En þessi síða er nú eiginlega könnun á þessu fyrirbæri og hvort þetta er eitthvað fyrir mig. Mér finnst einhvern veginn ég hafa mjög sjaldan þörf til að skrifa hér inn og hef verið að velta fyrir mér hverju það sætir. Líklegasta skýringin er sú að ég finni mig ekki almennilega í þessu umhverfi og ætla ég að leyfa henni að vera ofaná í þetta skiptið.

Í þessu samhengi knýja nokkrar spurningar á: 

Hvað er þetta blogg eiginlega? Til hvers er maður að blogga? Hvað er það sem fær fólk til þess? Hvenær er fólk að blogga, í vinnunni eða heima? Er bloggið gott eða slæmt? Hvernig kemur það til með að þróast?

 Ég ætla ekki að leitast við að svara þessu, en kannski koma einhver svör frá þeim sem villast hérna inn og skilja eftir athugasemd. Ég held að ef ég á að halda áfram í þessu af heilindum þurfi það að vera í kringum eitthvað annað en svona raus um fréttir og málefni líðandi stundar. Ég sé einhvern veginn ekki tilganginn í því og hreinlega nenni því varla. 

Mér finnst þetta fyrirbæri vera á stundum hálf tilgangslítið, nenni t.d. ekki að lesa um hvernig einhver burstaði tennurnar og hvað hann fékk sér í morgunmat o.s.frv. Margir sem fara hamförum í blogginu (og á ég þá ekki við þá sem eru með hversdaginn sem punkt í mynda- og tenglasíðum) eru að mínum dómi að svala athyglisþörf sinni og er það vel - en ég held að ég hafi ekki nógu mikið af henni til að fara inn á slíkar brautir (eins og ætlunin var með ,,rausinu"). Svo er lík svo margt í boði að það er ekki gerlegt að reyna að kemba yfir og lesa allt sem maður hefði áhúga á - þá færi nú tíminn fyrir lítið.

Hins vegar finnst gefandi að lesa pælingar sumra sem hafa eitthvað fram að færa og nefni ég þar blómarósina hana Lóu, sem er í tenglalistanum hér fyrir neðan, sem sýnir okkur svo um munar inn í reynsluheim ungrar og efnilegrar manneskju sem rær lífróður í baráttunni við krabbamein. Ég skora á ykkur að gefa ykkur tíma og kíkja á síðuna hennar, telja svo upp í huganum nokkur stærstu meinin í ykkar lífi - og bera saman við hennar.

Svo er gaman að kíkja í heimsókn á síður ættingja og vina og sjá hvað þeir eru að brasa, t.d. myndasíðuna hjá Sigurjóni bróður og svo var ansi skemmtileg lesning fyrir gamla Stöddara á síðunni hennar Þóru Bjarkar um togarann sem siglt var í strand inni á Öldu.  

Þá er ég kominn að því sem mér finnst sniðugast við bloggið, en það er að það TENGIR FÓLK. Ég er t.d. að átta mig á því að á nokkrum vikum hef ég átt samskipti við fullt af fólki sem ég hef ekki frétt af í mörg ár, allt vegna þess að ég er með þessa síðu. Mér finnst svo margir möguleikar opnast með einni svona vefgátt, t.d. að fermingar- og útskriftarárgangar eigi samskipti á slíkri síðu, heilu ættarmótin geta farið fram á þessum vettvangi og þar fram eftir götunum. Sem dæmi um möguleika þá datt mér í hug um daginn að búa til afmæliskort handa minni eiginkonu minni heittelskaðri, sem átti því láni að fagna að ná 40 ára markinu þann 27. apríl sl. Þá var hún stödd í París með móður sinni og systur en ég grasekkillinn, fór inn á póstinn hennar og sendi öllum í tenglalstanum hennar slóðina og lykilorðið á ,,afmæliskortið" sem er bloggsíða eins og þessi - http://hafdisl.blog.is Kíkið endilega á og sjáið afraksturinn. Þetta fékk hún að skoða þegar hún kom heim frá París. Og sem dæmi um hvað þetta virkar að þá var gömul skólasystir hennar flugfreyja í vélinni á heimleiðinni og hún vissi allt um afmælið og ferðina - og Hafdís skildi ekki neitt í neinu.

Þessir möguleikar eru að mínu mati óþrjótandi og flögra í allar áttir með hugmyndafluginu. Þess vegna er erfitt að snúa til baka þegar maður er búinn að hleypa svona bloggtilraun af stokkunum. Því lýsi ég bloggtilrauninni minni formlega lokið en hugsa að ég breyti úr rausi í eitthvað annað - þegar ég nenni að gefa mér tíma í það (matartíminn í vinnunni búinn og best að fara að nýta tímann í eitthvað af viti).

Góðar stundir kæru samferðamenn og ,,skjáumst" í bloggheimum.